Stakingen, OV plat, stad een chaos, overal politie en ME.....

Afijn, we gaan een weekendje naar Parijs. De voorspellingen waren goed hoor! Het weer zou beter zijn dan in Nederland en de metro zou op donderdag 5 december staken, geen probleem dus ,we gingen toch pas 6 december naar ..... Parijs! De stad van de lichtjes noemen ze dat toch? Ik heb nooit geweten dat ze daarmee de blauwe lichtjes van gillende sirenes van politieauto's bedoelen, maar dat klopt! De stad van de blauwe lichtjes it is!

Ook heb ik ontdekt dat als de franse schatjes beloven iets te doen qua stakingen, en dat overal in het nieuws, op de metrostations en op de bushaltes aankondigen, dat het niet waar is! Gewoon niet! Het is net als het verkeer in Parijs. Auto 1 rijdt de rotonde op, ziet verkeer van rechts komen, maar geeft extra gas. Totdat, na wat heen en weer getoeter het verkeer van rechts niet wil wijken.... ah.... probleem. Nee hoor, dan druk je de auto links van je van de weg en rij met nog wat getoeter door! Zo gaat dat met stakingen ook! Je kondigt aan dat de stakingen 1 dag duren, namelijk 5 december. Vervolgens verleng je dat om dat de regering nog niet onder de indruk lijkt. Oké, dat kan. Aankondigingen, enkel in het frans uiteraard, want ook het vertaalbureau staakt, vertellen je keurig dat er een deel van het OV niet rijdt en het andere deel minimaal, maar rijdt wel. Niks blijkt minder waar, 75% rijdt niet, grote kettingen om de stations. Zelfs de medewerkers van de metro zelf zijn ontregeld, want voor het gemak zijn de poortjes open gezet en kan je vrij reizen, althans als je een station vindt wat open is, een metro vindt die rijdt én als sardientje naar binnen weet te wurmen.  Oja, en dan zit je eindelijk als dat sardientje in de metro, rijdt de metro alle stations voorbij waar vermoedelijk de kettingen niet vanaf gehaald zijn, dus je had net zo goed niet in kunnen stappen! maar goed, wel gratis.....

De fransen zelf zijn ook onder de indruk van de gekte. Ze besluiten niet hun uitermate grote kerstinkopen uit te stellen of hun hongerige baby's in te grote kinderwagens thuis te laten. Oh nee, hoppa, de bus in, want de meeste bussen rijden nog wel, althans.... de meeste bussen bewegen stapvoets door Parijs, want uiteraard is er inmiddels een verkeersinfarct ontstaan. Chaos! Dat merken de kleine kindjes in de bus ook en zetten het gezellig op een schreeuwen. De arme zielen. De kinderen bedoel ik, maar ook wij... als toehoorders.

Nog wat ontregeld, de zwervers. Normaal slapen zij rustig op een bankje van het bushokje, en dat zijn er nogal wat..... ja ook bushokjes, maar ook zwervers. Wat dat betreft is het straatbeeld hier in Parijs stil blijven staan. Inmiddels liggen ze wel overdekt, met een deken hier en daar, maar vandaag werd hun slaap aardig verstoord. De inwoners alhier passen zich gemakkelijk aan en pakken dus massaal de bus, kijken braaf de andere kant op en hoeven niet te zitten tijdens de lange wachttijden op de inmiddels ook wel ontregelde bus.

De buschauffeur alhier.... wauw respect! Echt, bewondering voor. Over het algemeen hele rustige, bijna te rustige donkere mannen. Spreken geen woord engels, trekken zich nergens wat van aan en doen hun plicht. De bus laten rollen door het verkeersinfarct  van Parijs. Ik bewonder ze vooral omdat werkelijk geen automobilist voor ze aan de kant gaat, en daarnaast omdat ze nog geen gehoorschade hebben opgelopen. Je weet nog het begin van de auto op de rotonde ..... voor de bus maakt het niet uit, de claxon draait 24*7, de hele rit door. Niet dat het helpt, maar dat mag de pret niet drukken.....

Mijn kinderen zullen wel trots op mij zijn, na het debacle gisteren met de trein besloten we vandaag gebruik te maken van Uber, via google maps. je tikt in waar je heen wil, je kiest ipv voor de metro (die niet rijdt) voor het alternatief Uber en binnen een geringe tijd staat er een auto voor je deur. Fantastisch! Vervolgens ga je met Uber chauffeur en al het verkeersinfarct in, maar hij kent de regels, toeteren, afsnijden en doorrijden! Binnen 20 minuten op plaats van bestemming. En we moesten op tijd zijn want musea en tentoonstellingen kennen hier allemaal een tijdsslot. Om 12 uur precies mochten we de tentoonstelling alhier van Van Gogh bekijken en dat wilde we niet missen.

De expositie, of filmanimatie, of het juiste woord weet ik eigenlijk niet, was indrukwekkend, werkelijk fantastisch! Vrijwel niet vast te leggen, maar met foto's en filmpjes toch een poging gedaan. Bij foto's en videao's staat van alles.

Pics Parijs

Video

Na de expositie hebben we wat genuttigd, niet te bikken moet ik zeggen, maar het vulde. (en het zag er zo lekker uit, echt Frans zullen we maar zeggen) en daarna begon onze lange tocht naar het hartje van Parijs. Ook daarvan het eea aan foto's vastgelegd en uren in bussen en een enkele metro gezeten. De dag afgesloten met een heerlijk maaltje en drankje aan de voet van de Eiffeltoren, prachtig verlicht!