De zon! En toch is er een schaduw

29 maart 2019 - Almere, Nederland

Dan eindelijk! De zon! De langverwachte vitamine D, ik slok het op, vitamine voor vitamine, straal voor straal, ik ben zoveel mogelijk buiten. Niet zo warm als enkele weken geleden, maar een zeer dappere poging voor een voorjaarsdagje. Echt zonnetje, je doet goed je best en wat zijn we blij met je. Zeker na die vieze, saaie grijze dagen van de afgelopen week.

Toch heerst er nog iets van schemering, een waas, ondanks de warme zonnestralen. Hoewel dit blog geen politiek getint platform moet worden, maak ik er toch even ruimte op om de waas op te schrijven. Ondanks de zon, wat gebeuren er een verschrikkelijke dingen om ons heen!

Natuurlijk hebben we allemaal het schiet-incident in Utrecht in de pers gelezen, waarbij gelukkig het aantal slachtoffers beperkt is gebleven, maar het is angstvallig dichtbij. Veel te dichtbij. Binnen kleinere kringen is een vreselijk delict van zinloos geweld waarheid geworden. Afschuwelijk, zo onnodig, zinloos, schaamteloos en wat een impact op de levens van de betrokkenen, ouders, vrienden en familie!

Om nog maar niet te spreken van de puinhoop wat ooit de veelbelovende Brexit zou moeten worden, gênant! Wat een vertoning! En dan nogmaals in eigen kikkerlandje, zonder politieke kleur te verkondigen.... ik durf bijna Flevoland niet meer in, welke buren hebben gestemd op de nieuwe politieke blaaskaak? Of de meneer voor mij in de rij bij de kassa misschien? Je weet het niet!

Onlangs was ik bij de kapper, in Lelystad toevallig. Een meneer met drieënhalve spriet op zijn hoofd en een Flevolands-Amsterdams-accent. Je kent ze wel die types: bierbuik, luidruchtige stem, te groot hoofd (maar niet door de enorme herseninhoud, hoewel, het schijnt dat minder slimme mensen een grotere omvang aan hersenen nodig hebben....)..... Super blank, maar wel super gebruind door de zon (elektrisch of niet) en gouden ketting, te groot horloge en een fout soort afzak spijkerbroek. Hebben jullie een beeld?  De kapster, geblondeerd, met een type slag in de krul die ze alleen in Flevoland nog kunnen produceren. Vroeger, had mijn oma dat in Urk, gekruld door de plaatselijke aan huis kapper. Afijn, ook dat type ken je wel.

De drieënhalve spriet begint luidruchtig een pleidooi tegen de gekrulde blondine, waarbij zonder de woorden letterlijk te kunnen verstaan al snel duidelijk wordt dat Thierry trots op hem zal zijn. Maar dan een versie die de simpelste medemens ook kan volgen, niet zo uitgebalanceerd als Thierry, onbegrijpelijke propaganda, die een soort beterschap schijnt te beloven, die er nooit zal komen.

Thierry; heerser van de mensen. Wat een betekenis van de naam, zou hij dat zelf verzonnen hebben? Daar krijg je toch oprecht al jeuk van?

Massaal stemmen de ontevreden Flevolanders op deze vorm van zieltjes winnen, ze snappen veelal niet wat de man nu eigenlijk wil verkondigen, dus het zal wel reuze slim en waar zijn wat hij zegt, denken de IQ-tjes 76-, bewust van hun eigen onkunde, maar oh zo ontevreden over alles wat anders is dan stamppot rauwe andijvie! Opeens, daar bij de kapper, dacht ik.... zou dat er één zijn dan? Die drieënhalve spriet? En zou de gekrulde blondine uit beleefdheid instemmende kreuntjes produceren of zou ze er ook één zijn? Het kan maar zo.....

En dan mijn kleine lieve Kaya-tje, zo ziek geweest! Op sterven na dood, elk uur vocht en vloeibaar voedsel toedienend heb ik een nieuw soort mantelzorg-eigenschappen bij mijzelf ontwikkeld. Wat kan je wereldje klein worden als zo'n weerloos schepseltje, totaal afhankelijk van jouw inzet in je arme ligt te slapen en af en toe vergeet te ademen, of.... gaat ze dan nu? Poehee, gelukkig, ze doet het nog! 

Afijn, de zon! Bedolven onder de emotie van een verschrikkelijke vorm van zinloos geweld, mishandelingen, schietincidenten, radeloosheid over de betekenis van heersers en onrecht bij het roepen van 'Paf' voel ik toch de stralen van de zon. Ze voelen minder warm, ze raken minder intens, want de schaduw van alle afschuwelijke gebeurtenissen en ontwikkelingen om ons heen heeft nog een tijdje nodig om weer op te lossen in de stralen van de zon.

Blijf proberen zonnetje, uiteindelijk overwin je altijd!

IMG-20190323-WA0007

20190329_122339

Foto’s

5 Reacties

  1. Inge:
    29 maart 2019
    Fijn om weer van je leesvoer te genieten! Ook als het niet zo zonnig is.
  2. Kim:
    29 maart 2019
    En toen de zon niet scheen, was jij daar. Mijn ray of light. ❤
  3. Kim:
    29 maart 2019
    En zoals ik eerder zei; liefde wint. Altijd. ❤
  4. Roos:
    29 maart 2019
    ♥️🖤♥️
  5. Miranda:
    29 maart 2019
    Nieuwsgierig naar je haar! 💋