Rustige dagen

De afgelopen dagen waren extreem rustig mag ik wel zeggen! Een ontsteking aan mijn voet die steeds verder optrok tot boven mijn knie zorgde ervoor dat we niets konden. Paar keer ziekenhuis,  tas vol medicatie en ik doe t weer redelijk 😉

Nu alleen nog erg moe van de antibiotica (maar liefst 10 dagen!),  lopen gaat gelukkig weer vrij redelijk. In elk geval gaat t scharrelen over de camping weer vrij aardig.

Morgen gaan we dus eindelijk maar eens een -bejaarde- uitstapje maken; met een bootje over het kanaal varen. In elk geval weinig lopen dan dus!

Afgelopen dagen is het hier bloedheet geweest, nu rond de 33 graden met een briesje. Prima te doen dus!

De mensen hier zijn alleraardigst, zorgzaam, gastvrij en gezellig! Dat is wel erg fijn als je ziek op een camping hangt.

Luca vermaakt zich uitstekend met gamen, de jeugd van tegenwoordig past zich gemakkelijk aan bejaarde tempo aan.  Vooral het uitslapen en het wakker blijven 's avonds laat tot de laatste dosis medicatie braaf geslikt is,  neemt hij als een uiterst serieuze zaak😊😊 

Gisteren op de valreep ook nog door een wesp gestoken,  nou ja,  hoort erbij zullen we maar denken.

Morgen laatste dagje hier, woensdag vertrekken we naar de volgende stek. Volgens mijn super aardige dokter pippi hier moet dat gewoon weer gaan, verzekerde zij mij vanmorgen,  520 km rijden,  al heeft ze uit voorzorg wel een brief in t Frans meegegeven, voor eventueel de volgende arts of ziekenhuis. Ik ga er vanuit dat we t niet nodig hebben!!

Op de foto 1 van drie super aardige,  zorgzame buren-stellen. De zussen, waar je ook nog eens ongelooflijk mee kan lachen!!

En dan nu maar weer eens een bejaarde slaapje!